Champions League-Europa League: Ημιτελικά (2015/16)
Όπως πέρσι έτσι και φέτος το Footballiacs.gr είναι εδώ για να αναλύσει τους ευρωπαϊκούς ημιτελικούς σε Champions League και Europa League. Manchester City, Real Madrid, Atletico Madrid και Bayern München είναι έτοιμες να ανταγωνιστούν η μία την άλλη για την διαδοχή της Barcelona στην κορυφή της Ευρώπης, ενώ Shakhtar Donetsk, Villarreal και Liverpool επιθυμούν διακαώς να εκθρονίσουν την Sevilla, με τους Σεβιγιάνους να θέλουν να κατακτήσουν το 3ο σερί Europa League και 5ο συνολικά της ιστορίας τους. Μία στροφή, λοιπόν, πριν τους δύο μεγάλους τελικούς ας δούμε τι ισχύει στα 2 + 2 ζευγάρια των ημιτελικών.
- Shakhtar Donetsk - SevillaΞεκίνημα με το Europa League και την μάχη ανάμεσα σε Shakhtar και Sevilla. Ίσως η πιο αξιέπαινη των 8 σφετεριστών των δύο ευρωπαϊκών θρόνων είναι η Shakhtar του Mircea Lucescu. Οι Ουκρανοί έχουν κατορθώσει να βρίσκονται μία ανάσα από την επιστροφή σε ευρωπαϊκό τελικό, παίζοντας όλα τα ματς εκτός έδρας, καθώς η βομβαρδισμένη Donbass Arena δε θυμίζει σε τίποτα το νεότευκτο στολίδι που ήταν πριν 2 χρόνια. Παρά το γεγονός ότι η ομάδα του αγωνίζεται πλέον στο Λβιβ, ο Ρουμάνος τεχνικός (13η σεζόν στον πάγκο της ομάδας!) έχει κατορθώσει να αξιοποιήσει στο έπακρο το υλικό που διαθέτει και με μπροστάρηδες παίχτες όπως οι Eduardo, Ferreyra, Kovalenko, αλλά και ο αειθαλής, captain της ομάδας, Darijo Srna έχει φέρει το σύλλογο σε μία γνώριμη για αυτόν θέση, αφού και πριν 7 χρόνια η Shakhtar είχε βρεθεί στο ίδιο σημείο, φτάνοντας μάλιστα τότε μέχρι το τέλος του δρόμου. Εντυπωσιακό το γεγονός ότι στα φετινά νοκ-άουτ η ομάδα του Donetsk έχει κάνει 3/3 διπλά, επικρατώντας εκτός έδρας των Shalke, Anderlecht και Braga!
Από την άλλη πλευρά, βρίσκεται η Sevilla. Ό,τι και αν πει κανείς γι' αυτή την ομάδα δεν δείχνει να είναι αρκετό. Οι Σεβιγιάνοι είναι αναμφίβολα η πιο πετυχημένη ομάδα του θεσμού με 4 κατακτήσεις και 2 εξ' αυτών back-to-back. Αν δε, στεφθεί και φέτος κυπελλούχος Ευρώπης, θα γίνει η πρώτη ομάδα που θα καταφέρει ευρωπαϊκό three-peat μετά την Bayern της δεκαετίας του '70! Όσον αφορά τους πρωταγωνιστές της ομάδας του Unai Emery, αυτοί είναι ουκ ολίγοι, αφού ο Ισπανός coach καθοδηγεί ένα άκρως ταλαντούχο σύνολο. Ασφαλώς, μονάδες όπως οι Llorente, Gameiro, Konoplyanka, Banega, Iborra, Vitolo και Kolodziejczak ξεχωρίζουν, όμως το σύνολο είναι η πραγματική ισχύς της Sevilla. Πάντως, πρόκειται ξεκάθαρα για μία ομάδα τελείως διαφορετική από την Shakhtar, καθώς αρέσκεται να έχει τη μπάλα στα πόδια της, δημιουργεί πλήθος "καθαρών" ευκαιριών και στηρίζεται πολύ στη δύναμη της έδρας και το momentum που της δίνει το Sanchez Pizjuan. Αξιοσημείωτο να αναφερθεί είναι το γεγονός ότι οι δύο ομάδες έχουν ξανατεθεί αντιμέτωπες, τη σεζόν 2006/07 στη φάση των "16" της ίδιας διοργάνωσης, όταν η Sevilla σώθηκε χάρης σε γκολ του τότε τερματοφύλακά της Andres Palop στο 90+4 και στη συνέχεια απέκλεισε στην παράταση τους Ουκρανούς, για να φτάσει μέχρι και την κατάκτηση του τροπαίου. Φαβορί; Η Sevilla έχει τον πρώτο λόγο και το κίνητρο για το τρίτο σερί Europa League είναι ασφαλώς πολύ υψηλό, μα και η Shakhtar σίγουρα ονειρεύεται να βρεθεί στον τελικό της Βασιλείας.
Ο Palop πανηγυρίζει το γκολ του κόντρα στην Shakhtar Donetsk σε ένα από τα πιο δραματικά φινάλε που είδαμε στο πάλαι ποτέ κύπελλο UEFA.
- Villarreal - Liverpool
Ακόμα μία ισπανική ομάδα που βασίζεται πάρα πολύ στη δύναμη της έδρας είναι η Villarreal. Viktoria Plzen, Dinamo Minsk, Rapid Wien, Napoli, Bayer Leverkusen και Sparta Praha βίωσαν όλες πολύ δύσκολες στιγμές στο Madrigal για να φύγουν τελικά με το κεφάλι σκυμμένο. Από τη ομάδα ξεχωρίζουν τα ονόματα των Soldado, Soriano και Leo Baptistao, μα αυτός που έχει ξελασπώσει των Marcelino στα ευρωπαϊκά παιχνίδια φέτος είναι ο εξαιρετικός Bakambu. Το βέβαιο είναι ότι το "Κίτρινο Υποβρύχιο" κάνει εκπληκτική σεζόν σε Ευρώπη και Ισπανία (4η θέση στη LigaBBVA) και θα αποτελέσει δυσκολοκατάβλητο αντίπαλο για την Liverpool, αν τελικά οι Κόκκινοι καταφέρουν να το αποκλείσουν.
Μία Liverpool που έφτασε ως εδώ κάνοντας ότι συνηθίζει η Liverpool να κάνει. Με το επικό 4-3 κόντρα στην Borussia Dortmund να είναι ακόμα νωπό, η ομάδα του Merseyside στοχεύει στο να επιστρέψει στην ευρωπαϊκή ελίτ και η κατάκτηση του φετινού Europa League είναι σίγουρο ένα πρώτο βήμα προς αυτή τη κατεύθυνση. Οι Κόκκινοι οφείλουν πολλά στην καλύτερη "μεταγραφή" τους εδώ και πολλά χρόνια, η οποία ήρθε στη θέση του πάγκου, με την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας από το Jürgen Klopp. O Γερμανός coach έχει επαναφέρει στους οπαδούς την εμπιστοσύνη στην ομάδα και έχει κερδίσει από τους πρώτους κιόλας μήνες κάθε Liverpoolian. Το ρόστερ είναι το καλύτερο των 4 διεκδκητών -χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αυτό είναι επιπέδου Liverpool-, με τον παίκτη που ξεχωρίζει να είναι ο ιδιαίτερα ελπιδοφόρος Coutinho και να ακολουθούν οι Origi, Sturridge, Sakho και Clyne. Η Liverpool έχει το πάνω χέρι στο ζευγάρι (ενδεικτικό το γεγονός ότι παραμένει ακόμα αήττητη φέτος στην Ευρώπη), χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι δύο ομάδες έχουν χαοτική διαφορά μεταξύ τους.
Ένα γκολ και ένας πανηγυρισμός που θα μείνουν στην ιστορία: ο Lovren διαμορφώνει το τελικό 4-3 και ολοκληρώνει την επική ανατροπή της Liverpool απέναντι στη Borussia Dortmund.
- Manchester City - Real Madrid
Από το Europa League περνάμε στο Champions League και την μονομαχία ανάμεσα σε Manchester City και Real Madrid. Πρωτόγνωρα θα είναι τα όσα ζήσουν οι παίκτες της Manchester City απέναντι στη Real Madrid, αφού αυτή είναι η παρθενική συμμετοχή τους στους τελευταίους "4" του Champions League. Με εξαίρεση, μάλιστα, τον Yaya Toure, κανείς παίκτης του συλλόγου δεν έχει στεφθεί πρωταθλητής Ευρώπης. Παρόλα αυτά, κοιτώντας το ρόστερ των Πολιτών, μόνο για ρόστερ γεμάτο απειρία δεν μοιάζει. Ένα σύνολο που αποτελείται από μονάδες όπως ο Hart, o Kompany, o Otamendi, o Sagna, o Zabaleta, o Kolarov, o Fernando, o Fernandinho, o De Bruyne, o Silva, o Nasri, o Toure, o Sterling, o Navas και φυσικά ο Agüero. Στα πλεονεκτήματα της Man. City το γεγονός ότι έχει μείνει εκτός κούρσας του πρωταθλήματος (αν και μάχεται για την τετράδα, με συνέπεια να μην είναι τελείως αδιάφορη εντός συνόρων), αλλά και η επιθυμία του Pellegrini να είναι αυτός που θα σταματήσει την πρώην του ομάδα.
Στο άλλο άκρο, από πλευράς εμπειρίας, βρίσκεται η Real Madrid. Με 26 συμμετοχές σε ημιτελικά Champions League/Κυπέλλου Πρωταθλητριών, είναι η πιο συνηθισμένη ομάδα για να συναντήσει κάποιος σε αυτό το στάδιο της διοργάνωσης. Αν αναλογιστούμε και τον τρόπο που έχουν φτάσει τόσο μακριά φέτος οι Merengues, εύκολα κατανοούμε πόσο επικίνδυνη ομάδα είναι πλέον. Έχοντας γνωρίσει ατιμωτικό αποκλεισμό από το κύπελλο Ισπανίας, όντας πίσω 9 βαθμούς από την Barcelona στο πρωτάθλημα και κουβαλώντας την ήττα με 2-0 από την Wolfsburg στον 1ο προημιτελικό, η Real Madrid δεν ήταν το άλογο για να ποντάρεις στην κούρσα αυτής της σεζόν. Παρόλα αυτά, οι Μαδριλένοι με τον Zidane να είναι ο head coach πια, έχουν αντιστρέψει πλήρως το κλίμα και μπορούν να ελπίζουν ότι θα κλείσουν τη χρονιά με δύο τρόπαια. Πρωτοστάτης -ποιος άλλος;- ο Cristiano Ronaldo, με τον Πορτογάλο να είναι έτοιμος να σπάσει το δικό του άφταστο ρεκόρ των 17 γκολ σε μία σεζόν στο Champions League, καθώς μετράει ήδη 16! Οι δικοί του Blancos είναι ασφαλώς το φαβορί, με την Manchester City να πρέπει να πετύχει το σπουδαιότερο κατόρθωμα της ιστορίας αν θέλει να πάει στο Μιλάνο.
O Jose Mourinho πανηγυρίζει έντονα το γκολ του Ronaldo στο 90', που διαμόρφωσε το τελικό Real Madrid - Manchester City 3-2 σε μία εκ των δύο μοναδικών συναντήσεων των δύο ομάδων πριν 3 χρόνια στη φάση των ομίλων.
- Atletico Madrid - Bayern MünchenΟλοκληρώνουμε με το -κατά πάσα πιθανότητα- πιο ενδιαφέρον ζευγάρι των 4 ημιτελικών. Τεράστια η ίντριγκα γύρω από το ματσάρισμα της άκρως αμυντικής, πολύ καλής στο ψηλό παιχνίδι και εξαιρετικής στο επιθετικό transition Atletico του Simeone και της φύσει επιθετικής που επιδιώκει την κατοχή μπάλας και την εξάντληση του αντιπάλου από το μόνιμο πρεσάρισμα και τη διαρκή δημιουργία ευκαιριών του Guardiola. Δύο τελείως διαφορετικές σχολές που αμφότερες δύνανται (με αποδείξεις) να φέρουν αποτέλεσμα. Από τη μία πλευρά, η σχολή Cholo, μία σχολή που περιστρέφεται γύρω από τη δυνατότητα του Αργεντινού coach να αφοπλίζει όλα τα επιθετικά όπλα των αντιπάλων και παράλληλα να παίρνει το maximum από το επιτιθέμενο υλικό της δικιάς του ομάδας. H Atletico της τελευταίας 4ετίας είναι μία προσωποποίηση του προπονητή της. Καταναλώνει τεράστια ποσά ενέργειας, βασίζεται πάρα πολύ στο πάθος και την υψηλή ένταση του αγώνα και είναι πολύ ισχυρή στο πνευματικό κομμάτι του παιχνιδιού, γεγονός που της επιτρέπει να αντιστέκεται σε έδρες-φόβητρα και παράλληλα να μετατρέπει το Vicente Calderon σε τόπο μαρτυρίου για τους αντιπάλους της, ιδίως τα πρώτα 20λεπτα κάθε ματς. Από τα παραπάνω, εύκολα εξάγει κάποιος το συμπέρασμα ότι είναι μία ομάδα που στηρίζεται στο σύνολο, στο γκρουπ, μα ακόμα κι έτσι παίκτες όπως ο εξαιρετικός Koke, ο αγέραστος Gabi, ο ακούραστος Godin, οι τίμιοι Juanfran και Luis και ο σούπερ σταρ Griezmann ξεχωρίζουν, με τον Torres να είναι πάντα ικανός να "σκοτώσει" τον αντίπαλο.
Για την Bayern δύσκολο να γραφτεί κάτι που δεν έχει ήδη τονιστεί στο παρελθόν. Στην 3η και τελευταία χρονιά του Pep Guardiola στο πάγκο της ομάδας, ο στόχος είναι ξεκάθαρος: η κατάκτηση του Champions League. Σκεπτόμενοι και τους αποκλεισμούς των δύο προηγούμενων ετών (ήττα από την Barcelona πέρσι με 3-0, ήττα από την Real Madrid πρόπερσι με 0-4), ένας νέος αποκλεισμός από ισπανική ομάδα, την Atletico τούτη τη φορά, θα σημαίνει ξεκάθαρα ότι η θητεία του Καταλανού τεχνικού θα έχει πρόσημο αρνητικό, παρά την εντός συνόρων κυριαρχία. Άλλωστε από την αρχή της χρονιάς, η ομάδα χτίστηκε με στόχο την επιστροφή στην κορυφή της Ευρώπης. Βέβαια, η Bayern δεν έχει πείσει απολύτως φέτος, αφού δυσκολεύτηκε περισσότερο από αυτό που θα περίμενε κόντρα στην Benfica, ενώ βρέθηκε στο χείλος του γκρεμού με αντίπαλο την περσινή φιναλίστ Juventus, αφού χρειάστηκε ένα γκολ του Müller στις καθυστερήσεις του αγώνα, για να στείλει το ματς στην παράταση και εν τέλει να πάρει την πρόκριση. Ίσως, όμως, μία πιο κυνική version της Bayern να ήταν αυτό που έλειπε από τους Βαυαρούς τα προηγούμενα δύο χρόνια, καθώς πλέον το ψηλό παιχνίδι εντός αντίπαλης περιοχής και τα σουτ από μακρινή απόσταση είναι μέσα στο πρόγραμμα. Αναφορικά με τα αστέρια της ομάδας, είναι ευκολότερο να απαριθμήσει κάποιος τους παίκτες που δεν ξεχωρίζουν από αυτούς που ξεχωρίζουν, μιας και οι Γερμανοί έχουν 12-15 ποδοσφαιριστές που θα ήταν παίκτες πρώτης γραμμής σε όποια ομάδα και αν έπαιζαν. Ειδική μνεία, στον Douglas Costa, με τον αλέγκρο Βραζιλιάνο να είναι αυτός που προστέθηκε σε ένα ήδη πανίσχυρο γκρουπ παικτών, αλλά και τον πληθωρικό Vidal, που έχει βαλθεί να επαναορίσει τη θέση του κεντρικού χαφ. Η Bayern είναι το οριακό φαβορί του ζευγαριού, μα η αίσθηση όλων είναι ότι θα βιώσει 180 (ίσως και παραπάνω) λεπτά ασύλληπτης αγωνιστικής και πνευματικής πίεσης.
Στιγμιότυπο από τους τελικούς ανάμεσα σε Bayern και Atletico (1974) με τους Adelardo και Hoeness να πρωταγωνιστούν.
Αυτή ήταν η παρουσίαση των 8 μονομάχων των δύο ευρωπαϊκών τροπαίων από το Footballiacs.gr. Από εδώ και πέρα, θα κληθούν οι ίδιοι να επιβεβαιώσουν το χαρακτηρισμό του φαβορί ή να διαψεύσουν την ταμπέλα του αουτσάιντερ. Ευχή όλων μας, οι ημιτελικοί να είναι το ίδιο συναρπαστικοί με την μέχρι τώρα πορεία των δύο διοργανώσεων και να μας χαρίσουν δύο σπουδαίους τελικούς.
