Το πλεονέκτημα της Premier League

Το πλεονέκτημα της Premier League

Με την Αγγλία να ασχολείται αυτή την εποχή με τα πεπραγμένα των ομάδων, κατά τη διάρκεια των αγωνιστικών με την ονομασία "boxing day", η αφορμή μοιάζει να είναι ιδανική για να συζητήσει κανείς για τη ξεχωριστή μαγεία του αγγλικού πρωταθλήματος. Τη στιγμή που οι δύο μεγάλοι ανταγωνιστές του γνωρίζουν τρομακτική άνθηση τη τελευταία πενταετία, λόγω της οικονομικής ευρωστίας των συλλόγων από τη μία (Bundesliga) και του υψηλού επιπέδου όλων των ομάδων από την άλλη (Primera Division), η πρώτη κατηγορία των Βρετανών συνεχίζει να θεωρείται από πολλούς ως το κορυφαίο πρωτάθλημα στο κόσμο-πάνω και από τη La Liga! Ο λόγος φυσικά δε θα μπορούσε να είναι άλλος από την ανταγωνιστικότητα του πρωταθλήματος.

Ξεκινώντας από τη κορυφή, τη βιτρίνα του αγγλικού ποδοσφαίρου, παρατηρείται μία πολύ λεπτή γραμμή που διαχωρίζει την ομάδα που είναι διεκδικήτρια του τίτλου, με την ομάδα που μάχεται για την είσοδο στη τετράδα. Η εφετινή πρωτοπόρος το αποδεικνύει αυτό με την πορεία της. Η Chelsea βρίσκεται αυτή τη στιγμή στη 1η θέση, χωρίς να έχει κερδίσει κανένα ματς κόντρα στις 4 πρώτες ομάδες. Επισκέφθηκε κατά σειρά Etihad, Old Trafford και St. Mary's αποσπώντας σε όλα τα παιχνίδια την ισοπαλία με 1-1! Ακόμα, λοιπόν και η καλοδουλεμένη μηχανή του Mourinho δυσκολεύεται πολύ στο φετινό πρωτάθλημα της Premier League, το οποίο θεωρείται και σχετικά "πεσμένο" αν λάβει κανείς υπόψιν τις επιδόσεις των Άγγλων τα τελευταία χρόνια στην Ευρώπη. Στην ανταγωνιστικότητα του πρωταθλήματος συνηγορούν και οι επιδόσεις των άλλων "μεγάλων". Μόλις λίγα 24ωρα πριν η Man. City είχε την ευκαιρία να πλησιάσει την Chelsea στον 1 πόντο, ωστόσο δε τα κατάφερε λόγω εντός έδρας ισοπαλίας με την Burnley! Η Man. Utd του, τρίτου στο κόσμο, Van Gaal χρειάστηκε τρεις μήνες και ένα εκπληκτικό σερί 6 νικών (3 ντέρμπι) για να "γευτεί" τετράδα. Η Arsenal αδυνατεί να ακολουθήσει το ρυθμό των πρωτοπόρων έστω στο βαθμό που το έκανε πέρσι, όταν οδηγούσε τη κούρσα για τα 3/5 του πρωταθλήματος. Την ίδια ώρα, η δευτεραθλήτρια της περασμένης σεζόν, Liverpool, ελπίζει να σώσει τη χρονιά της με ένα ευρωπαϊκό εισιτήριο, αφού έχει πληγεί μέχρι στιγμής από το επιθετικό της πρόβλημα, τόσο στη δημιουργία όσο και στο τελείωμα των φάσεων (απουσία Sturridge, δυστοκία Balotelli, αρνητικός Markovic, απώλεια Suarez).

Δεν είναι όμως μόνο τα μεγαθήρια των Άγγλων. Και η μικρότερης δυναμικότητας και απήχησης σύλλογοι είναι ικανοί να αποσπάσουν σημαντικό μέρος των αθλητικών πρωτοσέλιδων της Κυριακής, καθώς δε διστάζουν να σταθούν εμπόδιο στον οποιοδήποτε. Μπορεί οι έδρες τους να μην τρομάζουν και μόνο στο άκουσμα της ονομασίας του γηπέδου (π.χ. San Mames, Sanchez Pizjuan κ.ο.κ.), αλλά όσοι ασχολούνται συστηματικά με την Premiership γνωρίζουν ότι δεν υπάρχει εύκολος αντίπαλος εκτός έδρας, αυτό που σε άλλες χώρες θεωρείται "εύκολο τρίποντο". Κάπως έτσι, το κοινό έχει ήδη χαρεί φέτος το 5-3 της Leicester κόντρα στη Man. Utd, το 3-1 της Crystal Palace κόντρα στη Liverpool, το 2-1 της Newcastle κόντρα στη Chelsea, το 2-1 της West Ham κόντρα στη Man. City και τόσα άλλα σπουδαία αποτελέσματα για τους "μικρούς" της λίγκας. Και το μόνο σίγουρο είναι ότι τέτοια αποτελέσματα θα συνεχίσουν να έρχονται. Φυσικά, το ενδιαφέρον δεν παρατηρείται μόνο στα προαναφερθέντα παιχνίδια. H Premier League είναι ίσως το μόνο πρωτάθλημα σε όλο το κόσμο (ανεξαρτήτως αθλήματος), όπου μπορείς να ανοίξεις την τηλεόρασή σου και να καταφέρει να σε "κερδίσει" ακόμα και το πιο "αδιάφορο" ματς, για το πολύ απλό λόγο ότι κανένα ματς δεν είναι πραγματικά αδιάφορο! Με αυτό το τρόπο η ανταγωνιστικότητα έχει διατηρηθεί στο υψηλότερo επίπεδο όλα αυτά τα χρόνια-διότι κάθε ομάδα μάχεται με έναν old school τρόπο για τη περηφάνια του συλλόγου και της πόλης που εκπροσωπεί. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, ότι τα πιο πολλά πρωταθλήματα δεν τα έχει κάποια ομάδα που εδρεύει στο Λονδίνο, αλλά μία ομάδα από το "βιομηχανικό" Manchester και ακολουθεί μία ομάδα από το λιμάνι του Liverpool. Ούτε είναι τυχαίο ότι όπως derby λογίζεται το Man Utd-Liverpool, έτσι ακριβώς λογίζεται και derby (και πολύ περισσότερο μάλιστα) ο εμφύλιος του Merseyside και το Tynewear derby.

Αντί επιλόγου, αυτή τη φορά θα υπάρξει η παράθεση δύο link, που αρκούν για την επιβεβαίωση των παραπάνω. Το πρώτο δείχνει την εντυπωσιακή εκκίνηση στο περυσινό πρωτάθλημα, όπως αποτυπώνεται από το άρθρο τις Daily Mail, όπου τις 10 πρώτες αγωνιστικές οποιοσδήποτε μπορούσε είτε να κερδίσει είτε να χάσει (όπως το δει κανείς) τον/από οποιονδήποτε. Για το δεύτερο δεν χρειάζεται κάποια επεξήγηση...

1) Anyone can really beat anyone.

2) Manchester City-QPR 3-2.

Υ.Γ.: Καλή χρονιά να έχετε και εύχομαι υγεία σε εσάς και τις οικογένειές σας!

Η δεύτερη σεζόν του Mourinho

Η δεύτερη σεζόν του Mourinho

   Με τη διακοπή των πρωταθλημάτων ενόψει των χειμερινών διακοπών η μοναδική από τις μεγάλες ευρωπαϊκές λίγκες που θα συνεχίσει σε κανονική ροή θα είναι η Premier League, με την περίφημη boxing day. Το μοναδικό πρωτάθλημα που δεν αναστέλλει ποτέ τη λειτουργία του θα έχει κανονική αγωνιστική δράση τις ημέρες των εορτών, με την ελπίδα οι δύο βασικές διεκδικήτριες του τίτλου να διατηρηθούν σε κοντινή απόσταση.  Ωστόσο, κάτι τέτοιο δύσκολα θα συνεχίσει να υφίσταται για πολύ καιρό ακόμα λόγω του ανθρώπου που βρίσκεται πίσω από το χτίσιμο της εφετινής Chelsea, του Jose Mourinho και της διάσημης, πλέον, δεύτερης σεζόν του.

   Τι έχει, όμως, καταφέρει ο Special One στις προηγούμενες ομάδες του, τη δεύτερη χρονιά του σε αυτές, που να δικαιολογεί τις υψηλές προσδοκίες των "Μπλε του Λονδίνου"; Για αρχή έχουμε την πιο περίεργη (εξαιτίας της ανάληψης της τεχνικής ηγεσίας της ομάδας μεσούσης της σεζόν) θητεία του, στη Πόρτο. Αν κανείς θεωρήσει δεύτερη χρονιά το 2002-2003 τότε τα αποτελέσματα έχουν ως εξής: πρωτάθλημα Πορτογαλίας, κύπελλο Πορτογαλίας και κύπελλο Uefa. Αν, από την άλλη, δεύτερη αγωνιστική περίοδος στους "Δράκους" θεωρηθεί το 2003-2004 τότε τα πράγματα είναι ακόμα καλύτερα, καθώς το πρωτάθλημα Πορτογαλίας παραμένει, ενώ το κύπελλο Uefa "αναβαθμίζεται" σε Champions League. Στη συνέχεια ακολουθεί η Chelsea, στην οποία έχοντας την ασφάλεια των χρημάτων του Abramovich χτίζει μία εξαιρετική ομάδα που κατακτά το πρωτάθλημα Αγγλίας, μένοντας όμως νωρίς εκτός Champions League από τη μετέπειτα κάτοχο του τροπαίου, Barcelona. Έπειτα, έρχεται η θητεία του στην Inter και η καλύτερη χρονιά στη μέχρι τώρα καριέρα του Ίβηρα τεχνικού, αφού κατά τη περίοδο 2009-2010 καταφέρνει κάτι που μόνο άλλοι 7 έχουν καταφέρει· τη κατάκτηση του treble, αποκλείοντας δε στο (πιθανότατα) σπουδαιότερο ζευγάρι ημιτελικών μέχρι σήμερα, την τότε κάτοχο έξι τροπαίων, Barcelona! Κατόπιν, ο Πορτογάλος μετακομίζει στη Μαδρίτη, καταφέρνοντας το 2011-2012 να κατακτήσει τη La Liga πετυχαίνοντας εκπληκτικά ρεκόρ με τους Blancos, με σπουδαιότερα όλων τη συγκομιδή βαθμών (100) και την επίτευξη γκολ (121). Ταυτόχρονα, φτάνει και μία ανάσα από των τελικό του Allianz Arena δεχόμενος τον αποκλεισμό στα ημιτελικά από την Bayern στη διαδικασία των πέναλτι.

   Και με αυτό το τρόπο έρχεται η νέα εποχή του Jose στην Chelsea και μετά τη περσινή σεζόν είναι η ώρα για την δεύτερη χρονιά του στο πάγκο των "Μπλε". Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού ο Special One έφτιαξε ένα εξαιρετικό σύνολο αποδεικνύοντας ότι εκτός από σπουδαίος προπονητής είναι και καταπληκτικός manager, όπως αποκαλούνται στη Βρετανία. Οι εξαιρετικές προσθήκες δεν χρειάστηκαν τη παραμικρή οικονομική βοήθεια από το Ρώσο μεγιστάνα που βρίσκεται στην κορυφή της διοικητικής αλυσίδας της Chelsea. Οι μεταγραφές των Diego Costa(38Μ €), Fabregas(33Μ €), Filipe Luis(20M €), Remy(13.2M €) και Drogba(ελεύθερος) καλύφθηκαν εξ' ολοκλήρου από τις αναχωρήσεις των David Luiz(49.5M €), Lukaku(35.4M €), Demba Ba(6M €) και άλλων παιχτών που έφυγαν με μικρότερα χρηματικά ποσά (π.χ. Piazon, van Aanholt), με την ομάδα που δημιουργήθηκε να φαντάζει ως μία από τις 5 δυνατότερες αυτή τη στιγμή στη Ευρώπη. Παράλληλα, πολλά από τα βασικά γρανάζια της ομάδας δεν είχαν ιδιαίτερα επίπονο, λόγω Μουντιάλ, καλοκαίρι είτε επειδή δεν ήταν εκεί είτε διότι έφυγαν νωρίς (Matic, Costa, Fabregas, Terry). Έτσι η Chelsea είχε τη τύχη να ξεκινήσει το πρωτάθλημα σχεδόν σε κατάσταση φουλ φόρμας, χτίζοντας νωρίς μία διαφορά την οποία ακολούθως απώλεσε, αλλά θα έχει ευκαιρία να την ξαναχτίσει, καθώς στο β' γύρο υποδέχεται Man. City, Man Utd, Newcastle, Everton, Southampton και Liverpool έχοντας εκτός έδρας μόνο τις Arsenal και Tottenham. Δυστυχώς, βέβαια για τους "Συνταξιούχους" θα πρέπει να μάθουν να ζουν και με τις κληρώσεις του "Μου" στα νοκ-αουτ του Champoins League. Στις "καλές" του χρονιές ο Πορτογάλος "τράβηξε" κατά σειρά στη "φάση των 16" τις Man Utd, Barcelona, Chelsea και τώρα Paris με μοναδική παρένθεση τη περίοδο που ήταν στη Real, όταν το 2011-2012 του έτυχε η CSKA.
   Ετυμηγορία; Ο coach Mourinho είναι σίγουρο ότι χρησιμοποιεί την πρώτη του χρονιά για να αξιολογήσει το υλικό που διαθέτει (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δε διεκδικεί τα τρόπαια) και τη δεύτερη χρονιά καταφέρνει να συμπληρώσει το ρόστερ του με τρόπο ιδανικό. Η φετινή σεζόν του, τη δεδομένη στιγμή, δείχνει να βρίσκεται σε καλό δρόμο και έχει τα φόντα να εξελιχθεί σε μία εξαιρετική χρονιά. Αν μου επιτρέπεται, σε προσωπικό επίπεδο δεν είμαι ιδιαίτερος φαν του Πορτογάλου, ωστόσο είναι σίγουρο ότι η δουλειά του είναι μία από τις σπουδαιότερες συνεισφορές στην ιστορία του αθλήματος. Άλλωστε, ξέρει και ο ίδιος καλά ότι στο τέλος της καριέρας του θα κριθεί πρωτίστως για τα αποτελέσματά του και δευτερευόντως για το τρόπο επίτευξής τους.

Το Champions League τώρα αρχίζει

Το Champions League τώρα αρχίζει

   Με το φινάλε και των εφετινών ομίλων του Champions League, η χρονιά αρχίζει να ζεσταίνεται, καθώς πλέον μένουν 16 ομάδες, οι οποίες (άλλες σε μεγαλύτερο και άλλες σε μικρότερο βαθμό) στοχεύουν στο τελικό της 6ης Ιουνίου του Βερολίνου. Κοιτώντας κανείς τις ομάδες που συνεχίζουν στη διοργάνωση παρατηρεί ότι υπάρχει ισορροπία μεταξύ των τυπικά "ισχυρών" και ανίσχυρων", ενώ είναι ξεκάθαρο ότι οι 16 που θα παίξουν στα νοκ-άουτ ήταν και πραγματικά καλύτεροι από τους 8 που συνεχίζουν στο Europa League και τους άλλους 8 που επιστρέφουν στη βάση τους. Τι πρέπει, λοιπόν, να αναμένουμε από εδώ και πέρα, αρχής γενομένης από την κλήρωση της Δευτέρας;
   Κάνοντας μία μίνι επισκόπηση των ως τώρα πεπραγμένων παρατηρεί κάποιος ότι οι βαθμολογίες στους ομίλους δίνουν ξεκάθαρα μηνύματα. Τα τέσσερα μεγάλα φαβορί έχουν εξαιρετική μέχρι στιγμής παρουσία και η συγκομιδή των βαθμών τους φανερώνει αυτό ακριβώς το πράγμα. Ρεάλ, Μπάγερν, Μπάρσα και Τσέλσι συγκέντρωσαν αντίστοιχα 18,15,15 και 14 πόντους, όντας τα αφεντικά των γκρουπ τους. Από κοντά και η Πόρτο, που με την μακροχρόνια εμπειρία της στο θεσμό έφτασε σχεδόν "σβηστά" τους 14 βαθμούς και εξασφάλισε την είσοδό της στη κλήρωση της Δευτέρας στους ισχυρούς. Όσον αφορά τις επιμέρους ομοσπονδίες, νικητές της πρώτης φάσης βγαίνουν οι Γερμανοί οι οποίοι ξεκίνησαν το θεσμό με 4 ομάδες και συνεχίζουν με τόσες-2 "ισχυρούς" και 2 "ανίσχυρους". Πολύ καλή παρουσία και για τους Ισπανούς, αφού ναι μεν περίμεναν περισσότερα από τη Μπιλπάο, αλλά τα 3 μεγάλα τους όπλα προκρίθηκαν ως πρώτοι και μάλιστα έχοντας και τους δυσκολότερους αντιπάλους από τα β' και γ' γκρουπ δυναμικότητας (Γιούβε, Λίβερπουλ και Παρί).
   Οι Άγγλοι, από την άλλη, πρέπει να είναι αρκετά δυσαρεστημένοι, καθώς έχασαν ήδη τη πρώτη τους ομάδα, ενώ λογικά θα χάσουν τουλάχιστον άλλη μία από την επόμενη κιόλας φάση, με τις Σίτι και Άρσεναλ να έχουν σοβαρές πιθανότητες να τραβήξουν πολύ ισχυρό αντίπαλο (πιθανότατα από την Ιβηρική χερσόνησο ή από τη Γερμανία). Απογοήτευση μεγάλη και η πάλαι ποτέ κραταιά Ιταλία που έμεινε με μία ομάδα η οποία προκρίθηκε και σαν δεύτερη. Ολοκληρώνοντας το top-6, οι Πορτογάλοι θα ήθελαν σίγουρα μία ακόμη ομάδα για τη συνέχεια, ενώ οι Γάλλοι έχοντας χάσει τη Λιλ από τα προκριματικά έκαναν το δύο στα δύο στους ομίλους δείχνοντας ότι σιγά σιγά ξαναστέκονται στα πόδια τους. Τελειώνοντας τον απολογισμό, πρέπει να αναφερθούν και οι δύο ομάδες που ξεχώρισαν. Μεγαλύτερη απογοήτευση δε θα μπορούσε παρά να είναι η Μπενφίκα. Οι back-to-back φιναλίστ του Europa League, ξεκίνησαν ως οι πρωτοπόροι του γκρουπ τους και κατόρθωσαν να αποκλειστούν από την Ευρώπη από την 5η αγωνιστική τερματίζοντας τελευταίοι, κάτι που είχε να συμβεί από το 2005/2006, όταν η Μάντσεστερ τότε είχε τεθεί επικεφαλής ομίλου και είχε τερματίσει επίσης τελευταία. Στον αντίποδα, η καταλληλότερη ομάδα για την ευχάριστη έκπληξη δεν είναι ούτε η Βασιλεία, ούτε η Λουντογκόρετς, οι οποίες αμφότερες εντυπωσίασαν, αλλά η Σαχτάρ. Οι Ουκρανοί έχοντας το βάρος του πολεμικού κλίματος που κυριαρχεί αυτή την εποχή στη χώρα τους και χωρίς να δύνανται να χρησιμοποιήσουν την υπερσύγχρονη Donbass Arena, έδωσαν ουσιαστικά 6 εκτός έδρας παιχνίδια και κατάφεραν να προκριθούν παίζοντας ωραίο ποδόσφαιρο και κάνοντας εντυπωσιακά αποτελέσματα.
   Τι μέλλει γενέσθαι όμως από τη Δευτέρα και μετά; Από τη μία πλευρά υπάρχουν οι πρωτοπόροι των ομίλων που είναι και αυτοί που το μεγαλύτερο μέρος του κοινού περίμενε (Atleti, Real, Bayern, Barca, Chelsea, Porto επιβεβαίωσαν τη ταμπέλα του φαβορί, ενώ Dortmund και Monaco ευνοήθηκαν από από το εξαιρετικό ενεργητικό και παθητικό τους στα γκολ αντίστοιχα). Από την άλλη μεριά οι ομάδες που προκρίθηκαν ως δεύτερες έχουν σοβαρότατες πιθανότητες πρόκρισης όλες τους (ο λόγος για τις Juve, Basel, Bayer, Arsenal, Man. City, Paris, Schalke και Shakhtar) και ειδικότερα αν αποφύγουν τα μεγάλα φαβορί (μεγάλες πιθανότητες να το καταφέρει αυτό έχει η Schalke καθώς δεν θα πέσει με μία εκ των Bayern, Dortmund, Chelsea). Και με αφορμή την αναφορά στις πιθανότητες πρέπει να σημειωθεί ότι το πιθανότερο "ζευγάρι" των 16 είναι το Chelsea-Bayer (σχεδόν 30% να κληρωθούν οι δυο τους!), ενώ αν τα μαθηματικά επιβεβαιωθούν απολύτως (κάτι πολύ δύσκολο λόγω και των πολλών περιορισμών) τότε οι διασταυρώσεις θα έχουν ως εξής: Shakhtar-Atleti, Paris-Real, Schalke-Monaco, Man. City-Dortmund, Arsenal-Bayern, Juve-Barca, Bayer-Chelsea και Basel-Porto. Είναι βέβαιο ότι αποτέλεσμα κλήρωσης όπως το παραπάνω θα ήταν το ιδανικότερο για τους ποδοσφαιρόφιλους, καθώς σε όλα τα ματς παρατηρούμε ότι δεν υπάρχουν πολύ μεγάλα φαβορί.
   Από εκεί και πέρα, κοιτώντας λίγο πιο μακρυά, από τις ομάδες που στοχεύουν ψηλά, πολύ ευνοϊκές συνθήκες έχουν οι Chelsea, Bayern και Dortmund, καθώς έχουν σοβαρές ελπίδες να τραβήξουν κάποιον από τους θεωρητικά "επιθυμητούς" αντιπάλους και παράλληλα είναι πιθανόν να μπορούν να θυσιάσουν παιχνίδια πρωταθλήματος στη συνέχεια της σεζόν λόγω τις μέχρι τώρα πορείας τους (φαβορί για το τίτλο οι δύο πρώτες, εκτός διεκδίκησης αυτού η τρίτη). Αναφορικά με τις ομάδες της δεύτερης ταχύτητας, με μία καλή κλήρωση μπορούν να συνεχίσουν στο θεσμό τόσο η Porto όσο και η Shakhtar, καθώς είναι ομάδες με αρκετές συμμετοχές τα τελευταία χρόνια σε νοκ-αουτ παιχνίδια στην Ευρωπή, έχουν εμπειρία από τη διαχείριση τέτοιων καταστάσεων, ενώ διαθέτουν και το απαραίτητο know-how από πίεση και αγώνες τέτοιου επιπέδου. Τέλος, οι ομάδες που λογικά θα ολοκληρώσουν με αρνητικό πρόσημο τις ευρωπαϊκές υποχρεώσεις τους εφέτος θα είναι οι Juventus και Arsenal εκτός και αν εμφανιστούν σημαντικά καλύτερες σε δύο μήνες από τώρα. Ερωτηματικό, φυσικά, αποτελούν Paris και City που θα πρέπει, πλέον, θέλοντας και μη, να θέσουν σαν μίνιμουμ στόχο την οχτάδα, πράγμα που ισχύει ειδικότερα για τους Παριζιάνους.

   Συμπερασματικά, είναι δεδομένο ότι τα ζευγάρια της φάσης των 16, όποια και αν είναι, θα δώσουν στο φιλοθεάμον κοινό ποδόσφαιρο του υψηλότερου επιπέδου, που θα ανταποκρίνεται στο προσωπικό γούστο κάθε φίλου του αθλήματος. Η κατάσταση που θα βρίσκονται οι ομάδες την εποχή των αγώνων θα είναι σε μεγάλο βαθμό αυτή που θα κρίνει και την έκβαση αυτών, γι' αυτό κανείς δε πρέπει να αποκλείει ακόμα κανέναν. Το μόνο σίγουρο είναι ότι το Champions League τώρα αρχίζει!

Υ.Γ.: Μη ξεχάσατε να ψηφίσετε την ομάδα που θα πάει μέχρι το τέλος του δρόμου στη ψηφοφορία που ήδη "τρέχει". Τα αποτελέσματα θα ανακοινωθούν σύντομα, με το σχετικό σχολιασμό αυτών!